κωδικελλικός

-ή, -ό

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον κωδίκελλο

2. φρ. «κωδικελλική ρήτρα» — η επιθυμία τού διαθέτη, η οποία περιέχεται στη διαθήκη του, να ισχύσει η τελευταία ως κωδίκελλος σε περίπτωση ακύρωσής της.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κωδίκελλος. Η λ. μαρτυρείται από το 1818 στην εφημερίδα Ακρόπολις].